| W Petersburgu noc na dachy pada z nieba, | a |
| żal mi serce rwie. | F E a |
| Pies przybłęda nie tknął nawet skórki chleba, | a |
| którą podzieliłem się. | F E a |
| |
| Książę Igor rozpędza Twoje smutki. | C d E |
| Ja z rewolwerem nad szklanką czystej wódki. | F H7 Adim E |
| Usiadł czarny kruk na dachach Petersburga. | a |
| Niech to wszystko szlag. | F E a |
| |
| Za horyzont lecą ptaki ślepe, | a |
| a ja jedno wiem. | F E a |
| Wzdychasz duszo, mój szeroki stepie | a |
| już ostatnim tchem. | F E a |
| |
| Mego żalu bezkresność niewymowna. | C d E |
| To Twoja wina Nadieżdo Iwanowna. | F H7 Adim E |
| To Twoja wina, że mnie jutro znajdą | a |
| z przestrzelonym łbem. | F E a |
