Przez kolejne grudnie, maje | cis |
Człowiek goni jak szalony | Gis7 |
A za nami pozostaje | fis |
Sto okazji przegapionych | Gis7 |
| |
Ktoś wytyka nam co chwilę | E |
W mróz czy w upał, w zimie, w lecie | H7 |
Szans nie dostrzeżonych tyle | cis |
I ktoś rację ma, lecz przecież | A Gis7 |
| |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy | cis A |
Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany | H7 E Gis7 |
Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną | cis A |
Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną | H7 E Gis7 |
| |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali | cis A |
Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali | H7 E Gis7 |
My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie | cis A |
Jeszcze nie, długo nie | Gis7 A7 |
| |
Więc nie martwmy się, bo w końcu | cis |
Nie nam jednym się nie klei | Gis7 |
Ważne, by choć raz w miesiącu | fis |
Mieć dyktando u nadziei | Gis7 |
| |
Żeby w serca kajeciku | E |
Po literkach zanotować | H7 |
I powtarzać sobie cicho | cis |
Takie prościuteńkie słowa | A Gis7 |
| |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy | cis A |
Jeszcze się spełnią nasze piękne dni, marzenia plany | H7 E Gis7 |
Tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom | cis A |
Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją | H7 E Gis7 |
| |
Jeszcze w zielone gramy, choć skroń niejedna siwa | cis A |
Jeszcze sól będzie mądra a oliwa sprawiedliwa | H7 E Gis7 |
Różne drogi nas prowadzą, lecz ta, która w przepaść rwie | cis A |
Jeszcze nie, długo nie | Gis7 A7 |
| |
Jeszcze w zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła | cis A |
Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła | H7 E Gis7 |
I myśli sobie Ikar co nie raz już w dół runął | cis A |
Jakby powiało zdrowo, to bym jeszcze raz pofrunął | H7 E Gis |
| |
Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera | cis A |
Gramy w nim swoje role naturszczycy bez suflera | H7 E Gis |
W najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej, co się skończy źle | cis A |
Jeszcze nie, długo nie! | Gis7 A7 |