| Jeszcze księżyc na dobre nie poszedł spać, uśmiech gwiazd nie zniknął z nieba | A A7+ |
| A ciągle snują się po morzu cienie... | A7 D7+ |
| Tych, co przed laty w morze wyszli, by pracą złożyć hołd | D A fis |
| Tafli, na której z uśmiechem odbity obraz zmęczonych rąk. | h E |
| |
| Widać jak krople potu lekko na fali drżą | A A7+ |
| Wytchnienia szukając w tańcu z wiatrem, co w żagle duszę tchnął | A7 D7+ |
| Zmęczone powieki portów wspomnienie zabierze tam | D A fis |
| Gdzie syren śpiew kołysze do białego dnia. | h E |
| |
| Neptunie, przytul do snu tych, co na zawsze będą pływać już | A fis cis D |
| Ukołysz w rytmie fal bijących o stromy brzeg | A fis h E |
| A pod poduszkę włóż spokój wędrujących dusz | A fis cis D |
| Niech czują dzisiaj co ja, by jutro znów płynąć w dal. | A fis h E A |
| |
| Zapisane wśród obłoków, co korabiem płyną w dal | A A7+ |
| Są sekrety, które wiatr osłania, zakochany w szumie fal | A7 D7+ |
| Morski prąd je lekko nosi, z nowych dni układa rym | D A fis |
| W inwokacji wznosi modły, by nie zginął dzisiaj nikt | h E |
| |
| Prawdy z głębin oceanów pozostaną gdzieś na dnie | A A7+ |
| Morskich wód spienionych fale niech przypominają, że | A7 D7+ |
| Tajemnice śpią we wrakach, choć czasami budzą się | D A fis |
| Snując się po morskich szlakach nucą cicho pieśń. | h E |
| |
| Neptunie, przytul do snu tych, co na zawsze będą pływać już | A fis cis D |
| Ukołysz w rytmie fal bijących o stromy brzeg | A fis h E |
| A pod poduszkę włóż spokój wędrujących dusz | A fis cis D |
| Niech czują dzisiaj co ja, by jutro znów płynąć w dal. | A fis h E A |
