| F B F C |
| Ta pierwsza morska podróż do Australii! | F B |
| Łotry przy burtach, prostytutki w kojach – | F C |
| Wszyscy się bali, łkali i rzygali | F B |
| W drodze do raju. Przewrotności Twoja | F C |
| Panie, coś w jeszcze nam nieznanych planach | d g |
| Miał czarne diabły strzegące wybrzeży | d a |
| Edenu, który przeznaczyłeś dla nas, | B C F |
| A w który nikt, prawdę mówiąc, nie wierzył! | B C d ( B F C ) |
| |
| Czym żeśmy, marni, zasłużyli na to? | F B |
| Ten, co zawisnąć miał za kradzież płaszcza – | F C |
| Płakał nad swoją niechybną zatratą; | F B |
| Nie widział Ciebie w robaczywych masztach | F C |
| Statku, co tylko był więzieniem nowym; | d g |
| Tej, co kupczyła ciałami swych dziatek – | d a |
| Ani przez mgnienie nie przyszło do głowy, | B C F |
| Ze to nadziei - nie rozpaczy statek. | B C d (b F C) |
| |
| Niejeden żołnierz z ponurej eskorty | F B |
| (Bo czym się los ich od naszego różnił?) | F C |
| Wiedział, że nigdy już nie ujrzy portu, | F B |
| Gdzie go podejmą karczmarze usłużni | F C |
| I płatne dziewki; że zabraknie rumu | d g |
| Zanim do celu przygnasz okręt szparki. | d a |
| Z marynarzami pili więc na umór | B C F |
| I - wbrew zakazom - grali o więźniarki. | B C d ( B F C ) |
| |
| Prawda, nie wszyscy próby Twe przetrwali, | F B |
| Ale też ciężkoś nas doświadczał, Panie: | F C |
| Nie oszczędzałeś nam wysokiej fali, | F B |
| Za którą mnogim przyszło w oceanie | F C |
| Zakończyć żywot; innym dziąsła zgniły, | d g |
| Wypadły zęby, rozgorzały wrzody... | d a |
| Więc znaczą nasz zielony szlak mogiły | B C F |
| Szkorbutu, szału, francuskiej choroby. | B C d ( B F C ) |
| |
| Nikt nie odnajdzie w ruchomych otchłaniach | F B |
| Ciał nieszczęśników - oprócz Ciebie, Boże. | F C |
| Ich żywot grzeszny epitafiów wzbrania, | F B |
| Lecz - ukarani. Więc wystarczy może, | F C |
| Żeś się posłużył straszliwym przykładem: | d g |
| Oni naprawdę dotarli do piekieł, | d a |
| A umierając nie wierzył z nich żaden, | B C F |
| Ze w swym cierpieniu umiera - człowiekiem. | B C d ( B F C ) |
| |
| Ląd nam się wydal niegościnny, dziki; | F B |
| Łotr bez honoru, kobieta sprzedajna | F C |
| Z dnia na dzień -jak się ma stać osadnikiem | F B |
| Nieznanych światów? Bo rozpoznać Raj nam | F C |
| Nie było łatwo; znaleźć w sobie siłę, | d g |
| Wbrew przeciwnościom, bez słowa zachęty | d a |
| By mimo wszystko żyć - nim nam odkryłeś | B C F |
| Kraj szczodry w zboże, złoto i diamenty. | B C d ( B F C ) |
| |
| Łajdacki pomiot, łotrowskie nasienie | F B |
| Czerpiąc ze spichrza Twoich dóbr wszelakich- | F C |
| Choć tyle wiemy własnym doświadczeniem: | B C F |
| W nas jest Raj, Piekło – i do obu - szlaki. | B C F |
| W nas jest Raj, Piekło – i do obu - szlaki. | B C F |
| W nas jest Raj, Piekło – i do obu - szlaki. | B C F |
